Projecten

We hopen de volgende projecten op te kunnen starten vanuit Stichting De Kleine Zolder

Ouder- en brusjesgroepen

De stichting gelooft in de kracht en het belang van het steunsysteem, lotgenotencontact en ervaringsdeskundigheid. Om deze reden zullen er in Het Huis ‘oudergroepen’ en ‘brusjesgroepen’ gaan draaien. Ouders zullen worden uitgenodigd om gedurende de behandeling van het kind of de jongere hier maandelijks naartoe te gaan. Deze groep zal worden begeleid door een therapeut en een ervaringsdeskundige ouder. Hier zullen de ouders met elkaar kunnen praten over hun zorgen, ervaringen kunnen uitwisselen, vragen kunnen stellen en voor hun belangrijke thema’s bespreken. Samen zijn met andere ouders van kinderen/jongeren die het lastig hebben geeft herkenbaarheid en steun. Ook biedt het hoop wanneer je hoort dat een andere ouder ook er doorheen is gekomen. De groepen voor broertjes en zusjes, brusjes, zijn gebaseerd op dezelfde fundamenten van lotgenotencontact en ervaringsdeskundigheid. We weten immers dat wanneer een kind in een gezin lijdt, broertjes en zusjes evenveel kunnen lijden. Wanneer we de brusjes kunnen verstevigen zullen we niet alleen het kind of de jongere met een duurzamere oplossing helpen maar ook voorkomen dat een brusje onze volgende aangemelde huisgenoot wordt. 

Theater

De stichting gaat écht theatermaken met de officiële en bekroonde theatermaakster Alexandra Broeder uit Amsterdam. In samenwerking met Alexandra, De Toneelschuur in Haarlem, het Dolhuys en het Museum van de Geest in Haarlem zullen we de huisgenoten op de planken van het échte toneel gaan zetten. Geen dramatherapie maar toneel maken. Dit project is krachtig en belangrijk omdat kinderen en jongeren zo de overgang van hun ‘ziekterol’ naar participatie in het normale leven kunnen maken. Ook zullen ze van hun kwetsbaarheid hun kracht gaan maken en dit naar buiten brengen op het toneel. Ook het groepsgevoel dat ontstaat in dergelijke theatergroepen vergroot de veerkracht van het kind en de jongere wat de omgaan met hun kwetsbaarheid verstevigt. Door het bieden van een podium aan de kinderen en jongeren kunnen ook de naastbetrokkenen een ander beeld vormen van hun kwetsbare naaste waar meer zal zijn voor talent en kracht in deze blik. Ook wordt middels de voorstellingen waar naartoe wordt gewerkt veel aandacht besteed aan het stigma rond psychische kwetsbaarheid. Dergelijke theaterprojecten, georganiseerd vanuit een instelling, zijn eerder erg helpend gebleken.

Podcastserie

Carlijn Welten en Niek Hayen zullen een tweede seizoen van de podcast ‘Hoe de GGZ verandert’ gaan maken. Het eerste seizoen, inmiddels al meer dan 33.000x beluisterd en grote bron van inspiratie van hulpverleners door het hele land, had als focus de thema’s van verandering in de psychiatrie te onderzoeken en te laten zien dát de verandering bezig is. Met dit tweede seizoen willen Carlijn en Niek de volgende stap maken. Als je het dan besluit anders te gaan doen, wat betekent dat dan in de weerbarstige praktijk? Met verschillende experts zullen zij hierover in gesprek gaan en hun ervaringen met het opbouwen van Het Huis hierin meenemen. Zij hopen met deze podcast reeks opnieuw vele collega’s te inspireren het omdenken praktisch te gaan vormgeven.  

Sport

Dat sport ongelooflijk belangrijk is voor een gezonde geest behoeft geen verdere uitleg. Dat dit bij uitstek van belang is kinderen en jongeren die herstellen van somberheid, angst, verwardheid of andere kwetsbaarheden is voor iedereen ook goed te begrijpen. Toch wordt er in de reguliere GGZ maar weinig aandacht aan sport besteed, dit ondanks vele wetenschappelijke evidentie voor bijvoorbeeld running-therapie. In de GGZ wordt soms wel gesport, maar dit heet dan ‘een activiteit’ voor kinderen en jongeren in dagbehandeling of psychomotore therapie voor kinderen en jongeren die beweeg-therapie krijgen waarbij ze mogen sporten. Het Huis wil ‘gewoon’ met de kinderen en jongeren sporten, begeleid door een geweldig bevlogen sportcoach. Iemand die niet is opgeleid binnen de GGZ en daarom geen therapeuten taal zal gaan gebruiken maar als zich van mens tot mens met de kinderen en jongeren verbindt. Geen moeilijke gesprekken, gewoon lekker sporten. En dit alles in een groep, met leeftijdsgenoten. Samen geen zin hebben, samen iets bereiken en je lichaam bewegen, samen moe worden en na afloop samen thee drinken en voldaan zijn. 

De Huismeester

“Iemand die er altijd is”, geen therapeut waar je een afspraak mee hebt maar een onafhankelijk iemand met je niets moet maar gewoon kunt ‘zijn’ als je daar behoefte aan hebt. Een veilige haven na een lastig gesprek. De kracht van een huismeester kan gigantisch zijn, kan zorgen voor een holding space in een intensieve periode van werken aan herstel. 

Het bouwen van een huis

Met elk kind/jongeren en het steunsysteem bouwen we een houten huis. Dit huisje zal gedurende het gehele behandeltraject worden meegenomen in de spreekkamer en als metafoor gebruikt worden voor hun persoonlijkheid/kwetsbaarheid/hun krachten en dromen. Eerst zetten we het fundament neer. Dit kan een grote vriendenkring zijn, goed zijn in school, elke zondag samen studiosport kijken of muziek maken. Het fundament draagt de vloer, de kwetsbaarheid. De vloer kan glad of gebroken zijn. Op de vloer bouwen we verder aan het huis, is het een open huis of een gesloten huis? Een groen huis of een minimalistisch huis? En bij het afronden van de behandeling zetten we het dak op het huis en gaat het huis mee naar huis. Thuis zal het huisje staan, als symbool van hun proces en iets om op trots te zijn. Kinderen, jongeren, broertjes zusjes, ouders en andere belangrijke naasten zullen samen letterlijk bouwen aan hun herstel, worden uitgedaagd hierin creatief te zijn. Zo zullen ze samen iets maken wat er eerder nog niet was.